Eindelijk een schrijfsel over quilten.

Allereerst het Jane blokje dat al een paar weken op tafel ligt, bijna klaar. Niet omdat ik geen tijd heb, maar andere dingen zijn soms leuker om te doen.

Overal in  huis liggen handwerkjes. In de woonkamer zit ik vaak door te quilten.  Maar daar miste ik een naaldenetui, dus eentje gemaakt. Er lag nog een geborduurde letter A. en hier heb ik linnen stofjes omheen genaaid.

Een lapje vilt erin en klaar was Liesje.

Ook maak ik af en toe een ster. Ik heb een doosje vol sterrenlapjes. Het merendeel van restjes en daar haal ik er dan een paar uit, vaak om lekker bij een tv programma toch iets nuttigs te doen.

Tja, wat zal dit worden?. Ze kan al wel quilten en weet vaak wel hoe het e.e.a. te doen.
Maar een tijdje terug was ik bij Marijke van atelier Hartendief in Almen en die had een leuk project bedacht samen met Hanneke Kwakkenbos van Vlijtig Liesje. Elk kwartaal koop je een doos met een techniekkaart met stofjes erbij.  En leuke kleuren stofjes waarmee we zes puntige sterren kunnen maken met telkens 2 soorten stoffen. Natuurlijk staan de bladen boordevol informatie en voorbeelden en is dit maar een summiere beschrijving van mij. Toch wel leuk om elk kwartaal een verrassing te krijgen en zeker in coronatijd.

Al vast een paar sterretjes gemaakt. 

o.a. deze stofjes zaten er ook bij het eerste kwartaal. Wel meer hoor, maar die liggen weer ergens waar ik niet met mijn fototoestel liep. 

De workshop van het tweede kwartaal met de stofjes van het tweede kwartaal. Weer zulke leuke kleuren. In mijn voorraad zitten veelal aarde kleuren dus ik ben hier heel blij mee.
Als voorbeeld geven de dames om hier een miniquiltje van te maken met drie kleine huisjes, sterren, bloemen enz. en eventueel kan het ook een grote quilt worden.

leuke verrassing

Dit pakketje met kerststofjes.

Wil je meer weten kijk maar even bij www.atelierhartendief.nl
of
bij www.quiltshopvlijtigliesje.nl

Wie weet komen er meer schapen over de dam.

 Trage tocht Ruurlo.

Woensdag hebben we gewandeld in de omgeving van Ruurlo. Wij dachten dat het voor ons allemaal wel erg bekend zou zijn, maar dat was beslist niet zo. 

Een mooie tocht van 14 km hebben we gelopen. Evenals de vorige tochten,  denk ik dat ze in elk seizoen prachtig zullen zijn. Niet veel foto's gemaakt want het was best koud. Handschoenen aan, handschoenen uit, boekje wegleggen want ik mag altijd lezen, iedereen wachten op mijn foto.

Toch nog wel een paar indrukken te geven van de wandeling.

Bosjes, houtwallen, beekjes,  boerderijen en akkers.

Gestart bij de parkeerplaats van het museum "More". Altijd daar een drukte van belang maar nu gaf het een  troosteloze aanblik, stil en winters. 

De boerderijen maken deel uit van het landgoed Ruurlo en zijn herkenbaar aan de rood-groen-witte luiken.

Er staan er veel en geven een gezellige aanblik deze luiken.

Er zijn veel van deze paadjes, die kronkelend langs een weiland of bos lopen.

De Formerhoek, het ven is ontstaan door turfwinning.

Een schommelbankje, mooi uitgewerkt en als je schommelt komt er een melodietje.

Erg leuk, maar we mochten er nog niet op zitten.

Kasteel Ruurlo ofwel museum More.

We hebben weer erg genoten van de tocht. Zeker 70 % zandpadgarantie zoals het boekje aangeeft.

Het quilten heb ik ook weer opgepakt, misschien kan ik daar de volgende keer iets over laten zien.

Diepenheim.

Met heel veel plezier denk ik terug aan afgelopen zondag. We hebben een prachtige wandeling gemaakt rondom Diepenheim. De route komt uit het boekje "wandelen op de rand van bos en boerenland" van Rob Wolfs. Trage tochten. Rondwandelingen van ongeveer 15 km. Deze wandeling rond Diepenheim was 12 km.

Het Westerflier, dateert uit het begin van de 18e eeuw. En is sinds 1854 in het bezit van de familie Schimmelpenninck.

Dit slootje is de boven Regge. Af en toe iets breder, maar het kronkelt prachtig door het landschap.

De boomtuin, zie hieronder.

Het was een beetje koud toen we een lang stuk langs de Schipbeek moesten volgen.
In een bosje stond dit vervallen schuurtje waarachter we even uit de wind onze boterhammen konden eten.

Restaurant den Haller, ligt op een prachtige plek met uitzicht op de watermolen, maar helaas geen koffie

In de verte kasteel Nijenhuis en dateert uit de 17e eeuw. Vanaf 1799 ook in het bezit van de familie Schimmelpenninck.
Het landgoed wordt goed onderhouden.

We hopen snel weer tijd te hebben voor de volgende wandeling.